Galaksi Hangi Renklerden Oluşur?

Bu sınıftaki galaksiler; merkezden dışa doğru giderek azalan, yumuşak bir şekilde değişen parlaklıklara sahiptir. Eş merkezli ve benzer elipslerden oluşan eşit parlaklıkta çizgilerle birlikte elips şeklinde görünürler. Bu galaksilerin neredeyse tamamı aynı renktedir: Güneş'ten biraz daha kırmızıdırlar. Eliptik bisikletler ayrıca gaz veya tozdan yoksundur ve sadece eski yıldızları içerir.

Bu galaksiler, çekirdekten veya çekirdekten çıkan ve yavaş yavaş kenara doğru uzanan spiral şekilli kolları ile dikkat çekicidir. Genellikle merkez etrafında simetrik olarak düzenlenmiş iki karşılıklı kol vardır. Sarmal bir gökadanın çekirdeği, olabildiğince küçük olabilmesi veya bazı durumlarda gökadanın büyük bir bölümünü oluşturabilen, keskin tepeli, pürüzsüz dokuya sahip bir alandır. Kollar ince bir yıldız diskine gömülüdür. Sarmal bir sistemin hem kolları hem de diski mavi renktedir, oysa merkezi alanları eliptik bir galaksi gibi kırmızıdır.

Bu sınıfın çoğu temsilcisi parlak alanların grenli, oldukça düzensiz topluluklarından oluşur. Gözle görülür bir simetrileri veya belirgin bir merkezi çekirdeği yoktur ve genellikle sarmal gökadaların kolları ve disklerinden daha mavidirler.

Mavi: Birçok genç yıldızın olduğu bir bölge. Yüksek kütleli yıldızlar, yüksek sıcaklıkları korumak için yüksek oranda yakıt kullanarak hızlı yaşar ve genç ölürler. Bu, mavi renkte sıcak radyasyon yaymalarına neden olur.

Kırmızı: Eski yıldızlar bölgesi. Yüksek kütleli yıldızlar şişip soğudu ve düşük kütleli yıldızlar hiçbir zaman sıcak olmadı, bu yüzden ikisi de kırmızımsı olan soğuk radyasyon yaydılar.

Bunlar görünür dalga boyu aralığına giren sadece birkaç özelliktir; radyo, kızılötesi, ultraviyole, x-ışını ve gama ışını dalga boyu bölgelerindeki radyasyona bakmak çok daha fazla galaktik özelliği ortaya çıkarabilir.

Toplanmadan önce renkte bazı değişiklikler var. Toz, görüntüyü tozsuz olacağından daha kırmızı yapabilir. Bunun nedeni, yüksek frekanslı (mavi) ışığın toz tarafından düşük frekanslı (kırmızı) ışığa göre daha kolay dağılmasıdır. Birkaç galaksinin rengi mesafeden etkilenir; son derece uzak bir galaksi, evrenin genişlemesi nedeniyle yüksek bir durgunluğa sahiptir ve bu da ışığının kırmızıya doğru kaymasına neden olur. Bunun bir görüntünün rengi üzerinde fark edilebilir bir etkiye sahip olmasına yetecek kadar uzaktaki çoğu galaksi çok soluktur. İstisnalar "kuasarlar" olarak bilinir ve çok uzak mesafelerine rağmen görülebilecek kadar çok radyasyon üretirler. Kuasarlarda kayma o kadar büyüktür ki gördüğümüz ışık yayıldığında görünür aralıkta bile değildi.