(The Siege of Sparta by Pyrrhus, by François Topino-Lebrun)
Tarih sadece tekerrürden ibaret değildir. Savaşlardan, kazançlardan, kayıplardan, hatalardan, seçimlerden ve sonuçlardan da oluşur. Tarih ondan ders çıkarılmayı bekler. Ders çıkarılmayan her olay tekrarlanmaya mahkumdur. Tarihe bakmak sadece makro düzeyde bir milleti anlamak demek değil mikro düzeyde kendimizi anlamak demektir.
Tarihin arka odalarında çıktığımız bu turda bizi Pirus Zaferi karşılıyor. Pirus Zaferi tarihteki en özel savaşlardan biridir. Onu özel yapan sadece bir zafer olması değil, aynı zamanda ders niteliğinde muhteşem bir kayıp olmasıdır.
Gelin hep birlikte tarih kitaplarının tozlu sayfalarında kalmış fakat günümüzde hala insanların, devletlerin içinde olduğu Pirus Zaferi’ne bakalım.
(Pyrrhus shows his elephants to Gajus Fabritius Luscinus, by Ferdinand Bol)
MÖ 280-279 yılları arasında İtalya’daki Yunanlar o zamanlarda “barbar” olarak adlandırılan Romalıları topraklarından uzak tutmaya çalışmışlardır. Bu nedenle dönemin şan ve şöhret sahibi olmasıyla övünen Epir Kralı Pirus’tan yardım istediler. Pirus yıllardır hayalini kurduğu toprakları alarak ününe ün katmak isteğiyle bu teklifi kabul etti. Ardından da muhteşem bir savaş hazırlığı yapıldı. Planlar kuruldu, birçok filin desteği ve 40 binden fazla askerle düşlerindeki topraklara saldırıya geçti. Böylece yıllar sürecek büyük bir savaş başlamış oldu.
Pirus, savaş sırasında ne kadar yanıldığını anlayacak ancak buna rağmen hırsları nedeniyle savaşmaya devam edecekti. Çünkü hafife aldığı Roma İmparatorluğu tarih boyunca saldırılara maruz kalmıştı. Kendini düşmanlarından korumak için imparatorların aklının hayalinin alamayacağı bir inatçılığa ve insan gücüne sahipti. Geliştirdikleri savaş taktikleriyle Romalılar, Pirus'un ordusunu tam anlamıyla bozguna uğrattı.
Pirus; aldığı haberci rüyalara, kayıplara rağmen geri çekilmemiş 40 bin kişilik ordusunda insan gücü kalmayana kadar savaşmıştır. Tam bu noktada gerçeği fark eden kral Pirus meşhur sözünü söyler: “Bir zafer daha kazanırsam tamamen biteceğim.”
En nihayetinde Pirus, Roma’yı alır ve savaşı kazanır. Ancak hiçbir gücü kalmayan Pirus, yardım istediği diğer imparatorluklar için açık hedef oldu. Uğruna tüm kaynaklarını yok eden Pirus, Roma’dan vazgeçmek zorunda kaldı.
Pirus Zaferi literatürde, korkunç kayıplara rağmen kazanılan zaferleri ifade etmek için yerini almıştır. Öyle bir zaferdir ki savaşı kazanan kişinin kaynaklarını tüketmesi ve kendini yıpratması sonucu kazandığı son savaş haline gelir. Pirus Zaferi, Türkçede “Buruk Zafer” olarak da geçmektedir. Ayrıca ilginç bir bilgi olarak eklemek gerekir. Tarot kartlarından olan Kılıçların Beşlisi Pirus Zaferi’nden ilham alınmıştır.
Son olarak tarihten aldığımız ders ile her seçim yaptığımızda, savaşa girdiğimizde kendimize şu soruları sormalıyız: Kazanacağım zafer benden neler götürecek? Anlık zaferlerin getirdiği uzun vadeli kayıplara değer mi? Ya da Pirusvari bir zafer için kendi kaynaklarımızı tüketmeye değer mi?
Kaynakça:
Yorum