Türklerin Kullandığı Alfabeler

Göktürklerin kullandığı bu alfabe, Kök Türk ya da Orhun alfabesi olarak karşımıza çıkıyor ve bu sayede de Türk devletlerinin vazgeçilmez alfabesi oluyor. Göktürk, Hun ve Türk kavimleri arasında önemli bir yere sahip bu alfabe için her devlet kendince eklemelerde bulunmuştur. 

38 farklı harften oluşan bu alfabe içerisinde 4 ünlü, 31 ünsüz ve 3 çift ünsüz sesi içeriyor. Göktürk alfabesinde küçük ve büyük harfler bulunmuyor. Sağdan sola doğru yazılıyor ve noktalama işaretleri için ise sadece iki nokta kullanılıyor. Sondan eklemeli bir dil olduğu için de Orhun Yazıtları'nın yazımında da kullanılmıştır. 

Bu alfabe Uygurlar tarafından adlandırılmış ve kullanılmıştır. 4'ü sesli olmak üzere 18 adet sembolden oluşuyor ve harflerin bitişik yazılıyor. Soğd kökenli olarak ön plana çıkan bu alfabe Uygur devleti tarafından Türkçe'ye uyarlanmış bir alfabedir. 9. yüzyıla aittir ve Kutadgu Bilig ve Atabetü’l Hakayık eserleri bu alfabe ile yazılmıştır.

Bu alfabe ise Türklerin İslamiyet’i benimsemesinden sonra kullanılmıştır. Arap alfabesi sağdan sola doğru yazılır ve 28 harften oluşmaktadır. Ünsüz sesler ile donatılan bu alfabe Türkçeye uyum sağlaması açısından önemlidir. 31 – 6 harf ile ön plana çıkıyor ve P, Ç, J sesleri sonradan Türkler tarafından eklenmiştir.

Türklerin, Rusya’ya geçmelerinin ardından zorunlu olarak kullandıkları alfabedir. Yunan alfabesinden geçmiştir ve bu yüzden Tükler arasında 20 farklı Kiril alfabesi kullanılmıştır. En önemli özelliği ise Türklerin kullanmış olduğu en çok ünlü sese sahip olan alfabedir. 

İlk olarak 1925 senesinde Azeri Türkleri tarafından kullanılan bu alfabe, 8’i ünlü olacak şekilde 29 harften oluşmaktadır ve Türkiye Cumhuriyeti 1 Kasım 1928 yılında yapmış olduğu Türk Harf Devrimi ile bu alfabeye geçmiş ve kullanmaya devam etmiştir.